Sunday, November 13, 2011

And tears are heard within the harp I touch.

I feel so vulnerable na ngayon. Hindi na ako ung tulad ng dati na hinding hindi mo mapapaiyak. May mga times pa nga na onting mainis lang ako, naiiyak na agad ako. Bigla nlang merong luhang papatak mula sa mga mata ko. Nakakamiss yung dati kong ako. I feel so weak. It's like npaka sensitive ko ngayon. Daig ko pa buntis. Like kanina, nag argue kme ng papa ko habang nag lalaptop ako sa sala, and then bigla nlang akong naiyak kya ang ginawa ko pinatay ko agad ung laptop ang then punta agad sa kwarto para hndi makita ng mga tao sa sala ung pagiyak ko. tas knina din parang nagkausap kme ni mama, napaiyak nanaman ako! ANNNUUUUBAHHHH? bkeet ganon? ayoko ng ganito!

Dala lang ba ng pressure ito or whaaaat?! Ayoko ng ganito promise! -.- Dati gusto kong maiyak kse noon hndi ako maiiyak iyak kahit ang sakit sakit na. Pero bakit ngayon? Onting ganyan naiiyak na ko agad? onting argument namin ng mga tao i tend to cry na. 


Ayoko ng ganito... AYOKO! ayokong may nakakakita sken na umiiyak ako. -.- Ni dati nga i tend to bite my lip tuwing punong puno na tlaga ako ee. Hayy nako. Naguguluhan ako sa sarili ko. Baliw na nga siguro ako no? :"> Wahahahaha! Basta. Shhhhhhhhhhh.


Powered by Blogger.